ഞാൻ ഒരു പാടു സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒറ്റക്ക് യാത്ര ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴും ഒറ്റക്കാണ് പലപ്പോഴും. വളരെ ചുരുക്കം ചില അലോസരങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുമുണ്ട്. അതിനോട് ആ സമയത്ത് വൈകാരിക പ്രതികരണം നടത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും പിന്നീടുള്ള വിശകലനത്തിൽ ഒരാളുടെ പെരുമാറ്റം എന്തുകൊണ്ട് അങ്ങനെയാവുന്നു എന്ന് വിലയിരുത്താൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതിനേക്കാൾ കൊടിയ അക്രമം ഉണ്ടായിട്ടും എന്തുകൊണ്ട് പ്രതികരിച്ചില്ല എന്നും വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അന്യരെന്ന് പറയുന്നവരിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാവുന്ന തിനേക്കാൾ കൂടുതൽ അപമാന പെടുത്താനുള്ള ശ്രമം സ്വന്തമെന്നു പറയുന്നവരുടെ ഭാഗത്തു നിന്നും ഉണ്ടായിട്ടും അതിനെ അപമാനപെട്ടുത്തലായി പോലും തിരിച്ചറിയാൻ എന്തു കൊണ്ട് കഴിയുന്നില്ല എന്നും വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അപമാനം എന്നത് തന്നെ സാമൂഹിക അവസ്ഥയാണ് എന്നാണ് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. ഒരു പുരുഷൻ കയറി പിടിച്ചാൽ സ്ത്രീയെങ്ങനെയാണ് അപമാനിതയാവുന്നത്? അവന്റെ മാനമല്ലേ നഷ്ടപെടുന്നത്? മാനസികമായ അപമാനഭാരത്തിൽ നിന്ന് മുക്തയാവുമ്പോഴേ അക്രമത്തിനെതിരെ ഉറച്ചു നില്ക്കാൻ കഴിയൂ. ഭാവന നിനക്കൊരപമാനവും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. നീ ആക്രമിക്കപെട്ടു. അതിനെ പ്രതിരോധിക്കുക അത്ര മാത്രം. നിന്റെവസ്ത്രം വലിച്ചുരി നഗ്നത കാണാനും കാണിക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നവരോട് മുഖമുയർത്തി കയ്യുയർത്തി ചങ്കുറപ്പോടെ പറയുക. ലോകത്തെ സകല സ്ത്രീകൾക്കും ഉള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതലായി എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒന്നുമില്ലെന്ന്. എന്നാൽ എന്റെ മാത്രമായ എന്റെ ആത്മാവിന്റെ വാതിലുകൾ നിനക്ക് കീഴടക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന്. അവനൊക്കെ വെറും ദുർബലനാണ് ഭാവന. നിനക്ക് ഒരു പാടു കരുത്തുണ്ടാവട്ടെ ഈ അനുഭവത്തിലൂടെ. പ്രതിസന്ധികളാണ് ഒരാൾക്ക് കരുത്തു പകരുന്നത്. നമ്മൾ വിചാരിക്കാതെ നമ്മളെ തള്ളർത്താൻ ആർക്കും കഴിയില്ല